Pierwsi bibliotekarze

Pierwsi bibliotekarze
autorem artykułu jest Katarzyna Gajkowska

Już w Muzeum Aleksandryjskim nastąpiło oddzielenie urzędu dyrektora biblioteki, którym był jeden z uczonych, od sił pomocniczych – bibliotekarzy, rekrutujących się spośród niewolników. Powierzano im konserwację książek, porządkowanie, sklejanie, przepisywanie. Pierwsi dyrektorzy bibliotek to najwięksi uczeni tej epoki w dziedzinie filologii i historii literatury.

Zenodot z Efezu,
Kallimach z Cyreny,
Eratostenes,
Apolonius z Rodos,
Arystofanes z Bizancjum,
Arystarch z Samotraki.

Szczególne znaczenie dla rozwoju bibliotekarstwa miał Kallimach z Cyreny, który opracował katalog biblioteczny „Pinakes”, rodzaj przewodnika bibliograficznego zawierającego spis książek w układzie działowym z odpowiednimi adnotacjami, dotyczącymi ich treści.

O wielkiej wartości bibliotekarzy aleksandryjskich świadczy legenda, według której właściciel biblioteki pergameńskiej, współzawodniczący z Ptolemeuszami chciał porwać im bibliotekarza, tak że król musiał go trzymać na uwięzi.

W okresie feudalnym typową jest biblioteka klasztorna, rzadziej występują biblioteki książąt i panujących. Powstają biblioteki przy zakładach uniwersyteckich jako pomoc dla wykładowców. Wszystkie te biblioteki miały charakter prywatny. Księgozbiór był dostępny jedynie stanom uprzywilejowanym, garstce uczonych lub duchowieństwa. Namiastką książki, która mogłaby być dostępna dla ogółu, była sztuka kościelna – malarstwo i rzeźba. Obrazy umieszczano w świątyniach w tym celu, aby analfabeci czytali na ścianach to, czego nie mogą przeczytać w książkach. Ikonografia średniowieczna była namiastką wiedzy przeznaczonej dla mas.

Więcej informacji o bibliotece i bibliotekarzach na blogu: biblioteka-przewodnik.blog.onet.pl

--
wyjątkowe e-booki

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Zobacz takze:
Skuteczne zarządzanie flotą samochodów firmowych
Jak w Polsce wspiera się przedsiębiorczość
Kontrola towarów
Zarządzanie przez czytanie
Strategia osiągnięcia celu